Nola

1820 yazında (Hayez, Kont Pietro Rossi'nin iç mutluluğu ile kavgası arasında kalmış tablosunu sergilediğinde) devrim havada uçuşuyordu. Yılın başında Cadiz'deki birlikler arasında çıkan isyan, İspanya'da bir devrimi tetiklemişti ve Mart ayında kral, 1812 demokratik anayasasını yeniden yürürlüğe koymak zorunda kalmıştı. Bu örnekten ilham alan Güney İtalya'daki mezhepçiler kendi ayaklanmalarını hazırlamaya başlamışlardı ve Temmuz ayının başlarında, Nola kasabasından otuz kişilik bir Carbonari grubu, yerel garnizondan askerlerin desteğiyle kırsal kesimden Avellino'ya doğru, yüksek sesli trompetlerin ve 'Yaşasın özgürlük ve anayasa' haykırışlarının eşliğinde yürüdü.

(Christopher Duggan, The Force of Destiny: A History of Italy Since 1796, Penguin UK, 2008, s.121)



Yorumlar

Popüler Yayınlar