François-René de Chateaubriand

Almanya’da olduğu gibi Fransa’da da Yunanseverler Yunan isyanına yardım edebilmek için bütün güçleriyle çalışıyorlardı. Fransa'da Yunanlılara duyulan sempati daha geniş bir toplumsal tabana sahipti. Fransa’da Yunan isyanına aydın kesim, kralcı, liberal ve Bonapartçı çevreler aynı ilgiyi gösteriyorlardı. Antik Yunan kültürünün arkasında duran yazıların yanında İngiltere'deki kadar keskin olmamakla beraber Türk ve Müslüman düşmanlığını öne çıkaran yayınlar yapılıyordu. Yunan isyanı çelişik şekilde hem hümanist bir eylem hem de İslam’a karşı yeni bir Haçlı Seferi olarak görülüyordu Chateaubriand, Victor Hugo, Voltaire, Lamartine ve André Chenier Yunanlılar lehinde yazdıklarıyla öne çıkan isimlerdi. Bakanlığı sırasında Yunanistan üzerine yayımladığı yazısında “Fransa Yunanistan’ın en büyük kızıdır” diyen Chateaubriand, dünyayı medenileştiren ve küllerinden tekrar doğmak için kahramanca mücadele eden Helen halkının Osmanlılar elinde ölüme terkedilmesinin uygarlık için çok ağır bir ayıp olduğunu ifade ediyordu. Mecliste verdiği söylevler ve Fransız Akademisi’nde yaptığı konuşmalarla hükümetini silahlı müdahaleye teşvik ederek, Yunansever eğilimi güçlendirmeye çalışıyordu. Bakanlığı bırakmasından sonra da Yunanlıları desteklemeye devam eden Chateaubriand’ın beyanları, Avrupa kamuoyu ve politika çevrelerinde büyük yankı uyandırdı. 

(Hasan Demirhan, İngiltere'nin Balkan Politikası ve Yunanistan, Doktora Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2013, Edirne, s. 239-240)

Foto Linki