Dominique-Georges-Frédéric Dufour de Pradt

Almanya’da olduğu gibi Fransa’da da Yunanseverler Yunan isyanına yardım edebilmek için bütün güçleriyle çalışıyorlardı. Fransa'da Yunanlılara duyulan sempati daha geniş bir toplumsal tabana sahipti. Fransa’da Yunan isyanına aydın kesim, kralcı, liberal ve Bonapartçı çevreler aynı ilgiyi gösteriyorlardı. Antik Yunan kültürünün arkasında duran yazıların yanında İngiltere'deki kadar keskin olmamakla beraber Türk ve Müslüman düşmanlığını öne çıkaran yayınlar yapılıyordu. Yunan isyanı çelişik şekilde hem hümanist bir eylem hem de İslam’a karşı yeni bir Haçlı Seferi olarak görülüyordu Chateaubriand, Victor Hugo, Voltaire, Lamartine ve André Chenier Yunanlılar lehinde yazdıklarıyla öne çıkan isimlerdi. Bakanlığı sırasında Yunanistan üzerine yayımladığı yazısında “Fransa Yunanistan’ın en büyük kızıdır” diyen Chateaubriand, dünyayı medenileştiren ve küllerinden tekrar doğmak için kahramanca mücadele eden Helen halkının Osmanlılar elinde ölüme terkedilmesinin uygarlık için çok ağır bir ayıp olduğunu ifade ediyordu. Mecliste verdiği söylevler ve Fransız Akademisi’nde yaptığı konuşmalarla hükümetini silahlı müdahaleye teşvik ederek, Yunansever eğilimi güçlendirmeye çalışıyordu. Bakanlığı bırakmasından sonra da Yunanlıları desteklemeye devam eden Chateaubriand’ın beyanları, Avrupa kamuoyu ve politika çevrelerinde büyük yankı uyandırdı.  Aynı şekilde sabık Fransız piskoposu M. de Pradt bu konuda bir risale yayımlayarak, 

“…Sanat ve bilimlerin ülkesi, kahramanların vatanı, evrenin öǧretmeni, sonunda altı yüz yıllık bir köleliǧin ardından, barbar ellerin mezarının üzerine koyduǧu taşı kaldırıyorsun. Ne büyük bir girişim. İnsan ruhu bu asil çabanıza katılmayı nasıl reddedebilir. Silahlı yardım yerine size dualarıyla destek vermeyi nasıl teklif edebilir…” 

şeklindeki sözlerle uzaktan duyulan ilginin ve verilen desteğin çok yetersiz olduğu gerekçesiyle alenî olarak Avrupalıları Yunanlıların yanında savaşmaya davet ediyordu.

(Hasan Demirhan, İngiltere'nin Balkan Politikası ve Yunanistan, Doktora Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2013, Edirne, s. 239-240)

Foto Linki