Viyana Antlaşması (1615)

Avusturya ile imzalanan 1615 Viyana Antlaşması, Zsitvatorok Antlaşması'nı on yıl daha uzattı. Azınlık hakları açısından önemli olan antlaşmanın 7. maddesi, "İsa halkına mensup ve Papa'nın önünde eğilen din adamlarının" (yani Katoliklerin) vatandaşlıklarına bakılmaksızın Osmanlı İmparatorluğu'nda kilise inşa edebileceklerini, ibadet edebileceklerini ve padişah ve halkının iyi muamelesinden yararlanabileceklerini hükme bağlıyordu. Bu hüküm sayesinde sadece Avusturya veya diğer ülkelerden gelen Katolikler değil, aynı zamanda Osmanlı Katolikleri de yeni bir güvenlik duygusu yaşamaya başladı. 

(Baskın Oran, Minorities and Minority Rights in Turkey: From the Ottoman Empire to the Present State, trans. by. John William Day, Boulder: Lynne Rienner Publishers, 2021, s.17)