İstanbul Uluslararası Sözleşmesi (1881)

1881 İstanbul Uluslararası Sözleşmesi, bir tarafta Fransa, Almanya, Avusturya-Macaristan, Büyük Britanya, İtalya ve Rusya'nın, diğer tarafta ise Osmanlı İmparatorluğu'nun yer aldığı ve Yunanistan'ın genişlemesi göz önünde bulundurularak imzalandı. 3. Madde, Yunanistan'da yaşayan Müslümanların yaşamlarına, mallarına, onuruna, dinine ve geleneklerine saygı gösterilmesi gerektiğini ve bu kişilerin Yunan kökenli vatandaşlarla aynı medeni ve siyasi haklara sahip olması gerektiğini belirtiyordu. 4-6. Maddeler mülkiyet haklarını koruyordu. 7. Madde, komşu bölgelerde yaşayanların sürülerini daha önce bulundukları meralara göndermeye devam edeceklerini belirtiyordu. 8. Madde, dini özerkliğin korunmasını, mülkiyetin örgütlenmesini ve yönetimini belirliyor ve dini konularda yerel şeriat mahkemelerinin yetkisini tanıyordu. Yunanistan, özellikle Müslümanlara ait silahları hedef alan aramalar ve tasfiyeler yapmayacaktı (11. Madde). Osmanlı vatandaşlığını sürdürmek isteyenlerin ikametgahlarını Osmanlı İmparatorluğu'na taşımak için üç yılı olacaktı (Madde 13) ve bu süre zarfında askerlik hizmetinden muaf tutulacaklardı (Madde 6).

(Baskın Oran, Minorities and Minority Rights in Turkey: From the Ottoman Empire to the Present State, trans. by. John William Day, Boulder: Lynne Rienner Publishers, 2021, s.22-23)